7 Haziran 2012 Perşembe

Sen ben ayrımı yok,bize.. :)

    3 ay sonra yeniden merhaba millet.. Vize öncesi, vize, vize sonrası, final öncesi, final, büt öncesi derkeeeen şükür kavuşturana :)
   Çok fazla şey var yazmak istediğim. Aklıma gelenleri bir bir dizmiştim kenara ama pek sağlam koyamamışım karman çorman olmuşlar. Yapacak birşey yok, başlayalım o halde :)
   Biraz bizden bahsetmek istiyorum,benden.. "CüMBüŞ" ten.. Hayatınızda hep olmasını delice istediğiniz şeyler istediğiniz anda olmaz. Benim olmamıştır en azından. Mantıklı tek sebebi var çözebildiğim; sahip olunca kıymetini bilmem için. 
   Hayatım için istediklerimden -en çok istediklerimden- biriydi harika bir dostluğa sahip olmak.. Bu öyle bir dostluk olmalıydı ki aynada kendimi değil onu görmeliydim. Birbirimizi kırma gibi endişemiz olmamalıydı çünkü zaten böyle birşey imkansız gelmeliydi bize. Yanındayken sıkılmak mı? Zamanı unutturmalıydı! Onunlayken, ondan uzakken o bana yetmeliydi. En yakınım o olmalı, başkasına ihtiyaç duymamalıydım.. 
  Bulduğumu zannettiğim çok anım oldu. İnsanlara fazla anlam yükledim,taşıyamadılar.. Taşıyamayanla birlikte ben de yıkıldım. Bir daha bir daha derken dibe battığımı düşündüğüm, çok acı çektiğim bir anda etrafım sarıldı. Körün istediği bir göz Allah bana verdi üç tane :) Bundan iyisi mi var ohh mis:) Öyle bir geldiler ki sudan çıkmış balık evresini yaşamadım bile.. Çekip çıkardılar beni. O kadar doldum ki onlarla, o kadar ben oldum ki.. Sonra baktım 'ben' kalmamışım, 'biz' olmuşum, 'bir' olmuşuz.. Ve bu beni hiç ürkütmedi. Aradığım herşey -herşey- vardı fazlasıyla. Dolup taştım onlarla. Ve hiç korkmadım ya biterse diye. Biliyordum ki ben istediğim sürece bitmez bu dostluk. Biliyordum ki ben istiyorsam hepimiz istiyoruz. Bu kadar basit işte..
   Doğmamış Kardeşlerim var benim... Bulduğum, sıkı sıkı tutunduğum, hiçbir koşulda vazgeçmeyeceğim.. Yanlarındayken de ayrıyken de onlarla olduğum, yalnız kalmadığım, zaman-mekan teorisinin geçerli olmadığı Doğmamış Kardeşlerim.. Cemre gördüğüm,  Şerife hissettiğim, Binnaz olduğum kardeşlerim... 
   Hayallerimin başkahramanları iyi ki varsınız.. Her anım, her gördüğüm, yapmak istediğim herşey sizinle. Gönlümde ne kadar büyük bir yer kapladığınızın farkında mısınız acaba sayın CüMBüŞ mensubu üyeleri (İsmail abi böyle der) :) 
   Lise yıllarımızı çok özlüyorum. O iki masaya kimsenin yaklaşamamasını... Sınıfta olduğumuzu unuttuğumuz anları... Kurduğumuz birbirinden mükemmel kurgulu üstelik Hollywood yapımı olmayan hayallerimizi... Size bakmayı, kendimi görmeyi çok özlüyorum...
   Hayatta bazı şeyler vardır; çok naiftirler. Sözlere dökseniz kırılır, yazıya dökseniz incinir, değerlerini yansıtamazlar. O manayı taşıyacak kelimeler yoktur çünkü lugatta.. Kelimelere daha fazla yüklenmemek lazım bu durumda. Nasılsa ne hissettiğimi biliyorsunuz :) 
       Sizi çok seviyorum Kızlar! C.R.A bizi hiç ayırmasın! Always and forever :)